L‘E’ SUCES’A ‘AR§ENĞ A LA RESüRESIUN

La cièsa piena piena‘c-mè n’oeu
i preti ‘a-n pumpa magna e austerità
e ‘an-turna a l’aū-tar
tü-ti §-nu-cià
cui nervi tesi e la testa chinà
un muč ‘ad-ragasoti i’steūn là
‘I-as’peteūn un segnal
che ‘i-gh’des al via
par anunciar la resuresìun
‘cun gratle, gratlìn e anca gratlùn
un fioe a-rabì
parchè ‘i-serviū mesa c’al-dì-lì
p’ar-far un schers da pret
un bel mument
‘i’à-pistà un curp prima d’al temp
‘I-er’al segnal…
‘an ciesa ‘an-sün ‘i-là sentì
ma i ragasi, ‘l-ur sì
e sûbit’è partì un gran fracas
‘cui preti tuti fermi ‘c’mè i sas
Ma, ‘i-sen’arpià…
I’en’an-cumincià a vular ‘di scupàsūn
e tû-t’i fioe i’en-fnì foera ‘d-la cièsa
sensa scû§anti e sensa cumpasiūn
Quel’che ‘i-gheū curpa ‘ad tut
‘i’è gnû, foera ‘d-la mesa
‘an-me§ ai soe
‘i-è filà an’ cà
e par ‘na ‘st-mana
‘in’s’è mos de-dlà
Dup’un-po’-t’emp
la rabia l’è pasà,
al reo ‘i-s’è scü§à
e, cu-ml’è giüst
tut’è stà scurdà.

Mauro Zecca

CHI‘A-VA’ PIAN, I’VA’-SAN E ‘I-VA’ ‘LÛNTAN

‘A ‘Arsenğ,
un dì qualunque
‘ad-tanti ani fa,
al sul p-raria ‘i-rideu
e ‘i-grii e ‘al sicale
‘i-fe-un ‘na mû§ica
c’mè sent chitare
Dui fioe
che par suvranum,
un-i’scia-meu budina
‘l’atar scaiun,
da ‘la Cru§eta
‘i-gni’vun §û ‘a-stralansi :
un un’po’-andré
‘l’atar un po’-pû avanti.
Arivà ‘an-t’al Spia§
‘au-§in ‘a-ca,
budina ‘i-a’taīà
§û-prāl risoe,
ma lì, dup’un scapûsun
e un bel §guìun
i’à-pistà ‘par tera
un gran patùn
Quand’i’sé-sdà,
budina ‘i’sé’a-cort
che ‘al pos-t ‘d-al snuč
‘i-gheu, sultant l’os d’la rudela
che, bianca c-mè n’oeu
la feû tic tac tic tac,
c’um-la fus un pendolo d’arloei
Vist c’al busanc,
scaiun, bianc c-mè’n-stras
mis’an-spala i pe
īè fascia §û’ r§enğ
cum’è che se ‘d-diaval
i-g ‘fus’a-ndà’drè
‘An-gh’er ambulanse, ‘an-gh’er telefunin
e, ‘an-gh’er gna-ca ‘al sen-t’desdot
Al’uspedal, budina ‘i-è stà purtà
cun ‘la Balila da Angiulino ‘d-la Gigieta
che ‘par furtûna ‘ier-là.
Poi tût-l’è fnì ben, tût è pasà
ma, scaiun, d’al spavent ch’ìà-pià,
l’iterisia, poūar crist
i-s’è ciapà.

Mauro Zecca